Dominika Wielkiewicz
Nadeszły długo wyczekiwane ciepłe dni, a wraz z nimi wzrosła nasza chęć do wyjścia na zewnątrz, zaczerpnięcia świeżego powietrza i zwiększenia naszej aktywności fizycznej. Od dawna wiadomo, że przebywanie na łonie natury podnosi naszą odporność, pobudza do działania, łagodzi stres i poprawia pracę organizmu. Jedną z najprostszych form aktywności na świeżym powietrzu, pozwalającą nam dbać o zdrowie jest spacer, który choć nie wymaga od nas świetnej formy, angażuje wiele mięśni do pracy i aktywności. Korzyści zdrowotnych płynących ze spacerowania jest wiele, jednakże spacery mają w sobie jeszcze jedną zaletę, która oprócz uzdrawiania ciała, mogą także uzdrowić duszę.
Chodźmy się przejść!
Spacery są doskonałym sposobem na spędzanie czasu z bliskimi nam osobami. To właśnie wspólne wyjścia i spędzanie ze sobą czasu są fundamentem więzi i relacji rodzinnych. Podczas wspólnego spacerowania możemy spokojnie porozmawiać (co często nie jest możliwe w ciągu dnia, kiedy zajmujemy się naszymi obowiązkami) i rozładować niejednokrotnie napiętą atmosferę. Spędzając czas z rodziną podczas spacerów rozbudzamy w dzieciach ciekawość świata, angażujemy do jego poznawania, zadawania pytań i prowadzenia wspólnych rozmów, pozwalających poznać nasze preferencje, zainteresowania czy pasje. Tłumacząc dzieciom świat stajemy się mentorami, a jeśli do tego możemy wykazać się wiedzą np. na temat fauny, flory czy - spacerując po mieście - najnowszych technologii samochodowych, możemy być dla naszych dzieci wręcz idolami. Wybierając inną drogę niż zazwyczaj poznajemy wspólnie naszą okolicę, prowokujemy do rozmowy, na którą często nie mamy czasu i zacieśniamy nasze więzi. I choć dzieci kochają prezenty, to jednak to, co najbardziej zapamiętują ze swojego dzieciństwa to chwile spędzone w rodzinnym gronie. Wspólne spacerowanie daje nam także doskonałą okazję do mniej lub bardziej osobistych rozmów, co może być dla nas rodziców szansą na swoiste spotkanie z naszym dzieckiem, uświadomienie sobie jego uczuć, emocji, ale też problemów i trosk. Może to być szczególnie ważne u dzieci w wieku nastoletnim, które przeżywają wiele trudnych emocji, pierwsze miłości, rozczarowania i porażki. Może okazać się, że wspólne cotygodniowe wyjścia na spacer staną się przyczynkiem do lepszego poznania naszego dziecka i jego lepsze zrozumienie.
Spacer zamiast telewizora
Naukowcy już dawno odkryli zbawienny wpływ spacerów na wzmocnienie relacji partnerów pod względem fizycznym, emocjonalnym i psychicznym. Wychodząc razem na spacer dajemy sobie wspólny czas i przestrzeń na rozmowę o rzeczach, których w domu nie mieliśmy okazji omówić. To właśnie podczas wspólnego spaceru znacznie łatwiej nam się otworzyć i prowadzić trudne i ważne dla nas rozmowy, które prowadzą do znacznie lepszej komunikacji i zrozumienia. Co więcej, udowodniono, że chodzenie obok siebie, w poczuciu bliskości i nawet w ciszy zmienia nasze zdanie na temat partnera na lepsze! Zsynchronizowany krok obojga partnerów sprzyja zgodzie, a to z kolei pozwala zrozumieć drugą stronę, jej racje i argumenty. A stąd już niedaleka droga rozwiązywania wszelkich waśni i nieporozumień.
Korzyści płynące ze wspólnych spacerów są wręcz namacalne. Będąc razem stajemy się bliskimi sobie osobami, podejmujemy rozmowy, bo nie rozprasza nas telewizor czy komputer, lepiej słuchamy i przyjmujemy argumenty drugiej strony. Jesteśmy wyciszeni i możemy dzięki temu lepiej rozwiązać problemy występujące w każdej rodzinie, a przede wszystkim nigdzie się nie spiesząc jesteśmy dla siebie nawzajem i dajemy dzieciom i partnerowi zaangażowanie, poczucie bliskości, miłości i radości z bycia po prostu razem.
Autorka jest pedagogiem resocjalizacyjnym oraz opiekuńczo-wychowawczym, bajkoterapeutką, muzykoterapeutką, trenerką umiejętności społecznych. Zajmuje się również tematyką autoagresji i samobójstw wśród dzieci i młodzieży, a także profilaktyką zachowań autodestrukcyjnych oraz szkoleniem dorosłych w tym zakresie.
Zdjęcie ilustracyjne: Pixabay.com
