Violetta Domańska
 
Kiedy dziecko zaczyna rok szkolny w nowym miejscu, rodzice zadają sobie mnóstwo pytań: czy nasz maluch poradzi sobie podczas parogodzinnej rozłąki z bliskimi? Czy polubi nowe miejsce? Czy da sobie radę? Nowy etap w życiu dziecka bywa trudny i również dla rodziców stanowi spore wyzwanie. Na szczęście, jest kilka działań, które możemy podjąć, żeby ułatwić dziecku start w nowym miejscu.
 

1. Zacznij od siebie i swoich przekonań

 
870 pexels ksenia chernaya 8535592
 
Dziecko spędza w przedszkolu sporo godzin dziennie, więc ważna jest pewność, że oddajesz je w ręce kompetentnych pedagogów i przekonanie, że wybrałeś odpowiedni moment i miejsce dla twojej pociechy. Spokój mamy i taty jest bezcenny, to na nim dziecko opiera swój spokój i poczucie bezpieczeństwa w nowej sytuacji. Jeśli rodzic jest zdenerwowany czy niepewny – jego uczucia udzielą się przedszkolakowi i zakłócą pierwsze dni w nowym miejscu, bo skoro mama płacze, kiedy rozstaje się ze mną w przedszkolu, to czy będzie mi tu dobrze? Oczywiście, rodzic też człowiek i czasami, mimo pozytywnego podejścia do przedszkola, trudno jest zapanować nad żalem czy lękiem – w takiej sytuacji najlepiej będzie, jeśli przez pierwsze tygodnie do przedszkola będzie odprowadzać malucha spokojniejszy z rodziców lub inna bliska osoba. Z takiego rozwiązania warto skorzystać również wtedy, kiedy z jednym z rodziców przedszkolakowi wyraźnie trudniej się rozstać.
 

2. Opowiadaj dziecku o tym, co je czeka

 
870 kiss 331669 1280
 
Adekwatnie do wieku i poziomu rozwoju dziecka, stopniowo opowiadaj dziecku o przedszkolu. Wyjaśnij, jak wygląda przedszkolny plan dnia, przybliż rolę wychowawczyni jako najważniejszej osoby w nowym miejscu, powiedz o kolegach i koleżankach, o ciekawych zabawkach i zajęciach. Pomocą przy rozmowie mogą być liczne książeczki dla dzieci – wybierz jedną lub dwie i wracajcie do nich raz po raz. Idźcie na spacer do przedszkola, pokaż maluchowi budynek i plac zabaw. Większość placówek organizuje zajęcia adaptacyjne, koniecznie skorzystaj z tej okazji zapoznania się z paniami i nowym miejscem. Skompletuj wyprawkę przedszkolną razem z dzieckiem i pozwól mu pomagać w wyborze kolorów i wzorów.
 
Czego warto unikać: Nie przedstawiaj dziecku przedszkola jako miejsca, do którego musi iść, żeby rodzice mogli pracować, to nie budzi pozytywnego nastawienia. Czasami rodzice w dobrej wierze starają się uspokoić malucha, mówiąc np. że nie ma się czego bać – takie sformułowania też lepiej wykreślić z rozmów, dają dziecku, które być może wcale się nie boi, wyraźną sugestię, że jednak powinno. Nie idealizuj, mów prawdę.
 

3. Nauczcie się rozstawać

 
870 pexels brett sayles 1445704
 
Dziecko łatwiej pożegna się z rodzicem w placówce, jeśli ma już za sobą doświadczenie rozstawania się, warto też wypracować sobie własny rytuał pożegnania. Skorzystaj z pomocy babci, wujka, przyjaciółki i – jeśli dotąd nie było takich okazji - zostaw malucha na jakiś czas. Nie wychodź ukradkiem! Pożegnaj się (całusem, przytuleniem, przybiciem piątki) i powiedz, kiedy wrócisz w sposób zrozumiały dla dziecka, np. po obiedzie, po drzemce. Zostaw dziecku zabawkę lub przytulankę, która daje mu poczucie bezpieczeństwa (jeśli taką ma). Tak samo żegnaj się później z pociechą w przedszkolu. I, oczywiście, zawsze dotrzymuj słowa i odbieraj maluszka o ustalonej porze.
 
Czego warto unikać: Nie przedłużaj pożegnania – nawet spokojne dziecko po kwadransie przytulania może się rozpłakać, zwłaszcza wśród innych łkających przedszkolaków. Nie zanoś dziecka do sali, na własnych nogach będzie mu łatwiej poczuć się pewnie i samodzielnie. I nie spóźniaj się – trudno odnaleźć się w nowej sytuacji, kiedy jest się wrzuconym w sam jej środek.
 

4. Wyposaż dziecko w niezbędne umiejętności

 
87drawing 259726 1280
 
Wbrew powszechnym opiniom, dziecko idące do przedszkola nie musi być stuprocentowo samodzielne w załatwianiu potrzeb fizjologicznych czy ubieraniu się – część z tych umiejętności zależy od indywidualnego tempa rozwoju, którego nie można przyspieszyć. Najważniejszą kompetencją jest umiejętność zgłaszania swoich potrzeb i próśb wychowawczyni. Dlatego warto w rozmowach z maluchem podkreślać, że w przedszkolu będą się nim opiekować panie, które zawsze pomogą i które można o wszystko poprosić.
 
Łatwiej będzie odnaleźć się w grupie maluchowi, który potrafi czekać na swoją kolej – zwróć uwagę na tę umiejętność, zwłaszcza jeśli to twoje jedyne dziecko i jego potrzeby w domu zwykle zaspokajane są natychmiast. Przyda się również jak największa samodzielność w zakresie spożywania posiłków, przede wszystkim warto nauczyć pociechę picia ze zwykłego kubka.
 
870 preschoolers 1191122 1280
 
Czego warto unikać: nie zachęcaj dziecka do samodzielności, motywując to tym, że dzieci będą się z niego śmiały lub że bez jakiejś umiejętności nie poradzi sobie w przedszkolu. Nie wymagaj też zbyt wielu nowych rzeczy naraz - spokojnie, jednym z zadań przedszkola jest nauczenie dziecka samodzielności, to twój sprzymierzeniec.
 
Powyższe zasady, dostosowane do wieku dziecka, sprawdzą się również podczas pierwszych dni w żłobku lub szkolnej zerówce. Mówienie maluchowi prawdy w pozytywny sposób, łagodne wspieranie w samodzielności, zaufanie do nauczycieli i spokój rodzica to podstawy udanej adaptacji. A kiedy już odbierzesz dziecko po kolejnym dniu w nowym miejscu, przytul je i daj mu czas na przeżycie wszystkich nagromadzonych emocji – oby tych pozytywnych było więcej każdego dnia.
 
Violetta Domańska - psycholog szkolny z 15-letnim stażem, zdobywała doświadczenie na wszystkich etapach edukacji – w przedszkolach, szkołach podstawowych i liceum; terapeutka pedagogiczna i oligofrenopedagog. Pracuje z dziećmi i młodzieżą, ich rodzicami i nauczycielami, prowadzi zajęcia psychoedukacyjne, profilaktyczne, terapeutyczne, mediacje, indywidualną pomoc psychologiczną. W pracy bliskie są jej założenia psychologii systemowej, Komunikacji bez Przemocy, idee Jespera Juula. Jest przekonana, że aby dobrze zadbać o dziecko, dorosły musi zadbać również o siebie. Prywatnie żona, mama czwórki dzieci.
 
Stopka mailowa2
Zdjęcia: Pixabay.com, Pexels.com