Matka i córka – czyli zainwestujcie w wasze relacje

 

Marzeniem mojej najmłodszej była podróż pociągiem do konkretnego miasta. Spędzenie tam dwóch dni i jednej nocy. Jak na siedmiolatkę – plan bardzo konkretny. Wiedziała doskonale dokąd chce pojechać, co tam zobaczyć, czym podróżować i kiedy. Czy ja musiałam się o coś martwić? Absolutnie nie. Wykorzystałam czas, gdy chłopcy byli na zielonej szkole, zrobiłam jej wagary dwudniowe od szkoły, spakowałyśmy się i pojechałyśmy. Zarezerwowałam małe mieszkanko – jedno łóżko podwójne, aneks kuchenny i łazienka. Co więcej potrzeba?

 

Podróż pociągiem okazała się naprawdę świetnym rozwiązaniem. Nie trzeba siedzieć na miejscu, można wstawać, chodzić, nawet się położyć, pomachać do kogoś przez okno… Mama siedzi obok, albo naprzeciw… Grałyśmy w gry, robiłyśmy zadanka z książki z zadankami i naprawdę miałam wrażenie, że to by jej już wystarczyło.

Wzięłam pracę ze sobą, bo trudno tak w środku tygodnia zrobić sobie zupełny urlop, ale nadgoniłam dopiero, gdy córka położyła się spać. Zanim jednak zasnęła, przegoniła mnie po mieście i to tak konkretnie. Od jednego punktu, do kolejnego. Plan miała narysowany na kartce. Kopernik, smok, osiołek, sklep z pamiątkami, Wisła, lody, pyszny obiad. A ile przy tym rozmów! Ile można się dowiedzieć! Na koniec dnia bajka z telewizora.

Wylądowałyśmy w naszym mieszkanku późnym wieczorem. Szczerze? Nie miałam siły pracować, ale terminy goniły. Umyłyśmy się, obejrzałyśmy w łóżku bajkę i mała zasnęła jak niemowlę. Zanim zasnęła powiedziała coś, dla czego warto było wybrać się na taką wyprawę: Mamo! To był najlepszy dzień. No i uwielbiam z Tobą zasypiać w jednym łóżku i lubię się do ciebie przytulać.

 

 

Potem, jak na kreskówce – zamknęła oczy i w sekundę spała. Ja jeszcze dwie godzinki posiedziałam pracując i co chwilę na nią zerkałam. Jak niewiele potrzeba takiemu dziecku, by było szczęśliwe. Jeden dzień tylko dla siebie i akumulatory emocjonalne naładowane. Moje też.

Kolejny dzień to kolejne emocje i wrażenia. Planetarium, zakupy w sklepie dla plastyków (bo to mała malarka), obiad i powrót pociągiem. Wróciłam skonana fizycznie, ale emocjonalnie tego mi było trzeba. Przytargałyśmy z tego Torunia tonę pierników. Będzie w sam raz na deser, gdy chłopcy wrócą z zielonej szkoły.

Następny etap – wyjazd z nastolatkami. Chyba nie będzie tak łatwo, ale jako Matka Polka nie poddam się. Czeka mnie jeszcze wyjazd do Afrykanarium z młodszym synem. Starszy był na wymarzonym meczu.

Bycie Matką Polką czasem bywa trudne ale dla takich chwil warto się starać. Zapytajcie swoje dzieci, jak chciałyby spędzić swój wymarzony dzień z mamą. Jeśli będziecie miały szczęście i nie będzie to lot w kosmos, jest szansa, że dacie radę.

 

Kilka lat temu moja najmłodsza córka marzyła o wycieczce rowerowej i pikniku na koniec takiej wycieczki. Pojechałyśmy kawałek za naszą wieś, wzięłyśmy sok, jakieś przekąski i koc. Było cudnie. Dzieci tak naprawdę marzą tylko o jednym: więcej czasu z mamą sam na sam. I wcale nie marzą o drogich podróżach, marzeniach nie do spełnienia. Porozmawiajcie z nimi i przekonajcie się same. Porozmawiajcie o waszych możliwościach czasowych i finansowych. Może macie jakiegoś maluszka, którego nie dacie rady zostawić na dłużej z mężem, bo karmicie piersią. Wtedy, wiadomo, wycieczka musi być ciut krótsza, żeby zdążyć między karmieniami. Ale z takich „kradzionych” chwil tylko z jednym dzieckiem buduje się więź. Dacie radę! Idą wakacje – zainwestujcie w wasze relacje.