Dzisiejszy świat niesie wiele zagrożeń, wynikających z chęci posiadania, kultu ciała, pragnienia pieniędzy, zdobycia pozycji społecznej. I nie ma w tym nic złego, jeśli towarzyszy temu wymierny wysiłek, konsekwentne dążenie i szacunek do siebie i otoczenia. Problem zaczyna się wtedy, gdy ambicje są rozbieżne z celem, z możliwościami i z tym, co intuicyjnie, człowiek rozpoznaje jako swoje zadanie życiowe, do spełnienia tylko dla niego.
Tak jest w sytuacji, gdy rodzic zamiast spełniać swoje obowiązki rodzicielskie z pasją i zaangażowaniem, chce realizować własne ambicje, napędzane nieustanną chęcią posiadania.
Wydawałoby się, że dzisiaj rodzice dążą do zaspokojenia wszystkich marzeń dzieci: wymarzone wakacje, podróże, zajęcia kreatywne i doskonalące umiejętności, nie mówiąc o potrzebach materialnych. Tymczasem coraz więcej dzieci – jak wynika ze słów psychologów, psychoterapeutów i logoterapeutów – nie radzi sobie z życiem, z relacjami i z wyjściem do ludzi. Wieka liczba młodych w rozmowach skarży się na brak zrozumienia i bycia wysłuchanym przez rodziców, na to, że rodzice nie spędzają z nimi czasu bez dodatkowych gadżetów, telefonów i ekranów. Logoterapeutka dr Anetta Ocytko cytuje wypowiedzi dzieci: „U nas w rodzinie oprócz rozmów, kto rozładuje zmywarkę, pójdzie po chleb, wyniesie śmieci, o niczym więcej się nie rozmawia”.
Najczęściej nie wynika to ze złej woli rodzica, tylko jest konsekwencją tempa, w jakim nasz świat żyje. W każdej jednak sytuacji człowiek ma wybór i może podjąć decyzję, że chce inaczej. Współcześni rodzice muszą stawiać czoła wielu przeciwnościom w wychowaniu, a przecież mogli nie mieć dobrego wzorca w swoim własnym domu. Jednak, jak pisze Viktor E. Frankl: - Nigdy nie powinniśmy zapominać, że sens życia można odnaleźć nawet wtedy, gdy znajdziemy się w beznadziejnej sytuacji, twarzą w twarz z przeznaczeniem, którego nie sposób zmienić. (1) Rodzic nie może zmienić swojego doświadczenia z dzieciństwa, ale może podjąć decyzję, że chce żyć inaczej, chce przekazać dzieciom miłość, dać swój czas, mimo że sam tego w dzieciństwie nie doświadczył.
Logoterapia jako filar rodzicielstwa bliskości
Logoterapia uczy człowieka odkrywać sens wydarzeń, aby być szczęśliwym bez względu na to, co nas w życiu spotyka. Dobra materialne mogą sprawić przyjemność chwilową, dobra intelektualne pewną satysfakcję, relacje przynieść radość, lecz tylko w sferze duchowej możemy poczuć się całkowicie szczęśliwi mimo trudów, a nawet cierpienia.
Świat, w którym toczą się zbrojne konflikty, w którym słyszymy o zabójstwach, kłótniach, epidemiach, jest wezwaniem do odnajdywania sensu codziennych zdarzeń, a w szerszej perspektywie sensu wszystkich wydarzeń wokół nas. Rodzice są wzorem w przeżywaniu różnych sytuacji poprzez dzieci. To od nich zależy, czy nauczą dziecko widzieć sens wydarzeń nie tylko radosnych, ale też trudnych, nieraz dramatycznych. Dorośli budują w dzieciach fundament, na którym one będą mogły się oprzeć, kiedy doświadczą cierpienia, trudności, co przecież jest nieodłączną częścią życia każdego. Bo trudności nie są dramatem, są konieczne dla wzrostu i rozwoju, hartują ducha i wzmacniają siłę woli.
Życie i życiowe zadania są także czymś bardzo realnym i konkretnym. To one kształtują nasze przeznaczenie, które w każdym przypadku jest inne i wyjątkowe. (2) Rodzicielstwo jest jednym z tych zadań, jest najważniejszym w życiu egzaminem. Człowiek powinien pamiętać, że to jest dar, który nie każdy otrzymuje i który jest wyjątkowy, dlatego warto rozwijać ten dar, żeby mógł uszczęśliwiać.
-
Czym jest logoterapia? Poszukiwanie sensu życia według Viktora Frankla [kliknij aby przeczytać]
-
Jak można nauczyć kogoś kochać? [kliknij aby przeczytać]
(1) (2) Viktor E. Frankl, „Człowiek w poszukiwaniu sensu", Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2009
