Dzieci wojny. Jak zrozumieć, że dziecko potrzebuje pomocy psychologicznej?
Zdjęcie ilustracyjne: Pixabay.com

Dzieci wojny. Jak zrozumieć, że dziecko potrzebuje pomocy psychologicznej?

Ludmiła Jaszczenko

Od początku wojny na Ukrainie wiele dzieci było świadkami strasznych wydarzeń. Mali Ukraińcy ostro reagują na to, co dzieje się z ich krajem i rodziną, ostro reagują na stan emocjonalny swoich bliskich i zmiany w ich otoczeniu.

Sytuacje stresowe wywołują u dzieci strach i niepewność. Niektóre cierpią z powodu ciągłych nalotów i ataków rakietowych, inne były świadkami przemocy lub śmierci. Te dzieci, które wyjechały za granicę bez bliskich, cierpią z powodu długotrwałej rozłąki z rodzicami, braćmi i siostrami. Dostosowując się do warunków innych krajów odczuwają samotność i strach.


Jak zrozumieć, że dziecko potrzebuje wsparcia lub pomocy psychologicznej? Na jakie objawy powinni zwrócić uwagę bliscy?

Dzieci w różnym wieku reagują na stres w inny sposób. Jednak głównymi oznakami, że dziecko może potrzebować wsparcia psychologa może być zmęczenie, dezorientacja, dziecko może wyglądać na przestraszone i zdenerwowane. Niektóre dzieci zamykają się emocjonalnie, często płaczą, nie mają ochoty na komunikowanie się z rówieśnikami. Zachowanie dziecka może ulec zmianie – od apatycznego do pobudzonego emocjonalnie lub agresywnego. Mogą też pojawić się problemy z koncentracją. Dziecko może bać się samotności, czy zapominać, jak samodzielnie iść do toalety.

U bardzo małych dzieci można zaobserwować zaburzenia snu i odżywiania, częsty płacz lub oznaki rozchwiania emocjonalnego.

U dzieci w wieku przedszkolnym oznakami traumatycznego stresu mogą być nowe lęki, koszmary senne, moczenie nocne. Dziecko może częściej odtwarzać traumatyczne przeżycie poprzez zabawę, częściej płakać lub krzyczeć, domagać się większej uwagi dla siebie. W przedszkolu czy szkole dziecko może być bardzo wrażliwe, emocjonalne, przejawiać agresję, która ma na celu przede wszystkim samoobronę.

U dzieci w wieku szkolnym objawami stresu są zwiększony niepokój, agresywna reakcja na ostre dźwięki, problemy ze snem i koncentracją oraz obniżone wyniki w szkole.

Młodzież w okresie stresu traumatycznego ma objawy depresji, czuje się osamotniona, ma zaburzenia odżywiania i snu, odczuwa narastający niepokój, wykazuje izolację, czuje pilną potrzebę kontaktu z przyjaciółmi, których miała przed wojną.
 

Sposoby pomagania dzieciom dotkniętym traumą wojny i rozłąką z bliskimi

Jeśli zauważyliście zmianę w zachowaniu swojego dziecka, spróbujcie pomóc mu samodzielnie rozmową lub zaleceń psychologa. Jeśli rozumiecie, że dziecko nie nawiązuje kontaktu i pozostaje w stanie stresu, poszukajcie pomocy u specjalistów.

Z reguły psychologowie stosują metody artterapii, bajkoterapii, terapii piaskiem, metody terapii poznawczo-behawioralnej. Kontaktując się z psychologiem, otrzymacie zalecenia, jakie metody można zastosować, aby pomóc dziecku przywrócić zdrowie psychiczne.

Ludmiła Jaszczenko jest psychologiem klinicznym.

Kontakt:

+48 667 425 759 (Polska)
FUNDACJA KAŻDY WAŻNY
Centrum Rozwoju i Terapii dzieci, młodzieży i dorosłych w Olsztynie
https://kazdywazny.pl/
 
 
CZTYAJ TAKŻE:
 
Zdjęcie: Pixabay.com
 
Stopka mailowa2 belka pod teksty grant UKR RMW
Fixed Bottom Toolbar