Egzaminacyjne combo - czyli majówka ósmoklasisty i maturzysty

 

Jednak jest jakaś łyżka dziegciu w tej całej sielance. W całej tej leniwej atmosferze są ci, dla których długi weekend majowy kojarzy się jedynie z tym, co będzie dzień po nim, a mianowicie MATURZYŚCI! A jeśli maturzyści to także ich rodzice. Czytaj: my też.

Co tu kryć, stres jakiś tam zawsze jest. Nawet jeśli ktoś ma wszystko „wykute na blachę”, przeczytał miliony książek (jak nasza córka na przykład), to i tak stres może spowodować, że coś „nie pyknie” (jak to teraz mówi młodzież).

 

Z opowieści córki wiem, że są również i tacy luzacy, którzy spędzą długi weekend na balowaniu i zabawie. A może to jest odpowiednie podejście? Pełen relaks, a nie zakuwanie czegoś, co i tak już chyba nie zostanie na dłużej w głowie?

Babcie mawiały – kasztany kwitną – za późno na naukę. Jedyne, co można teraz przygotować to eleganckie koszule i bluzki. Na resztę już za późno. Bawcie się więc i napawajcie atmosferą majówki. Należy wam się. My rodzice też chcielibyśmy, żebyście mieli to już za sobą. Wierzcie mi.

Przecież dopiero co sami przez to przechodziliśmy. Pamiętam, jakby to było wczoraj. I wierzcie – nie jest to najtrudniejszy egzamin w waszym życiu. Średnie pocieszenie? Zdaję sobie sprawę, jednak nie wiem, co innego mogłabym powiedzieć. Nie taki diabeł straszny, jak go malują.

 

U nas w domu mamy jeszcze na dodatek ósmoklasistę. Tak że, mówiąc językiem młodzieży, niezłe COMBO. Staram się być ponad to i nie myśleć za dużo, ale raz po raz włącza mi się tryb „matki audytorki”. Sprawdzam, pytam, analizuję, znowu pytam, znowu coś sprawdzam. Pewnie! Ja za nich tego nie napiszę ale chciałabym, żeby byli maksymalnie przygotowani i skupieni. Mam nadzieję, że nie generuję tym dodatkowych stresów dla nich. Wystarczy im w szkole. Na każdym kroku powtarzają im, że w tym roku matura, w tym roku egzaminy, uczcie się… Bla, bla, bla…. Czy ci nauczyciele myślą, że uczniowie amnezję mają? Jak można o tym zapomnieć? Serio! Najspokojniejszego człowieka by to zirytowało w końcu. Ileż można? Codziennie na każdej lekcji ta sama mantra. Ja bym dostała szału.

Doszło do tego, że moja córka chciała pisać do komisji egzaminacyjnej, żeby pozwolili jej zdawać maturę w marcu, bo miała dość tego gadania. Nie dziwię się w sumie. Młodszy ma większy luz na to wszystko. Może chłopcy tak po prostu mają? Na egzaminy próbne poszedł z marszu. Nawet nam nie powiedział, kiedy ma. Dowiedzieliśmy się od wychowawcy, kiedy przysłał „przypominajkę” o mundurku galowym tego dnia.

 

Jak to mawiają stare ciotki? Za moich czasów...? Za moich czasów nie było egzaminów ósmoklasisty, matura była chyba jakoś mniej skomplikowana… A może ja do tego podchodziłam bardziej na spokojnie? Wiadomo było, kiedy są matury i nikt nam nie musiał w kółko o tym przypominać. Określonego dnia ubierało się na galowo, szło się do szkoły, siadało i pisało. Każdy przeżył i mógł zacząć najdłuższe wakacje w życiu! I to jest to! Tego się trzymajmy. Zaczną się najdłuższe wakacje w życiu naszych dzieci (maturzystów przynajmniej)! Przeżyjemy, świat będzie się nadal kręcił, czy zdadzą, czy nie. Po co ten stres? Niech biorą życie w swoje ręce! Bo jeśli nie teraz, to kiedy?

Więc odpalcie grilla, rozłóżcie leżaki, włączcie dobrą muzykę i pełen relaks! Nie myślcie o maturach, egzaminach, cieszcie się wolnym czasem. Mówię to głównie do siebie ale młodym też się przyda wrzucenie na luz. Trzymajcie się dzielnie. Tyle ludzi już przeżyło to, co wy teraz więc i wy przeżyjecie. I rodzice i uczniowie.