prof. Jakub Isańskisocjolog
Ograniczenia życia codziennego, jakie wiążą się z walką z koronawirusem w ostatnim czasie, to wyzwanie dla nas wszystkich. Konieczność przebywania w domach, nazywana przez niektórych "koronaferiami, może być szczególnym wyzwaniem dla osób starszych. Ich podatność na zachorowanie wymusza pozostawanie w domu, a ich codzienne funkcjonowanie może być w tej sytuacji bardzo utrudnione. Przy tej okazji warto zastanowić się czy i wokół naszego miejsca zamieszkania nie ma osób, które potrzebują w związku z tym pomocy w codziennym funkcjonowaniu.
Jak wygląda codzienność osób starszych w Polsce? Pytani o to w badaniach socjologicznych odpowiadają, że boją się utraty samodzielności i bycia w związku z tym ciężarem dla innych (ponad połowa ankietowanych), boją się samotności i utraty osób bliskich (jedna trzecia ankietowanych) czy też chorób i cierpienia, poczucia bycia niepotrzebnym czy też niepewności dotyczącej przyszłości. Wydaje się, że wszystkie te obawy i problemy mogą być dość łatwo zniwelowane dzięki kontaktowi z innymi ludźmi. Oczywiście, ryzyko przenoszenia się wirusa ogranicza możliwosci działania, nie powinna jednak oznaczać, że nie interesujemy się losem innych, potrzebujących ludzi.
Jedną z akcji, jaka w tej sytuacji jest podejmowana, to zorganizowanie wśród harcerzy ZHR Pogotowia Harcerek i Harcerzy. W ten sposób, odwołując się do najlepszych doświadczeń harcerskich czasów przedwojennych, harcerze (pełnoletni) zgłaszają się do pomocy potrzebującym. Pomoc ta może mieć różne formy - od robienia zakupów i dostarczania potrzebnych leków, do bardziej złożonych zadań. Skoordynowanie akcji daje większe szanse dotarcia do osób potrzebujących.
W czasie, gdy zdecydowana większość z nas ma przymusowo więcej czasu do spędzenia w domach, warto zastanowić się, jak go wykorzystać z pożytkiem dla siebie i innych. Tym bardziej, że zwłaszcza dla osób starszych może to być bardzo potrzebne w ich codziennym funkcjonowaniu.
Zdjęcie ilustracyjne/Pixabay.com
